Ik heb je eindelijk na al die tijd weer gezien!
Jij mij helaas niet, of toch wel misschien?
Ik stond daar te staren naar je huis
Ik voelde me gek genoeg daar thuis
Ik ben gelukkig net op tijd weggegaan
Ik durfde de confrontatie met jou niet aan te gaan
Ik liep langzaam terug
De weg leek één grote brug
Toen zag ik je opeens voorbijrijden
Mijn lichaam ging zich bevrijden
Of is dat een verkeerd woord?
Nee, dit is iets wat niet hoort
Maar toch, ik heb je nog 20 minuten nagekeken
Maar helaas, je hebt niet meer naar me omgekeken!