Iedere lente uit zich
in vertederend nieuw leven
en groeien
de zomers vol luister door
kleuren en bloeien.
Tegen de herfst
dragen de bomen
loom nog hun blad
alsof zij moe zijn
en der dagen zat.
Plotseling komt de herfst
met storm en regenvlagen
met zijn vele sombere dagen
het is de tijd van ontluistering
en breken
de seizoenen gaan zich wreken.
Hij brengt de gesel van ontvormen
een beetje dichter bij de wormen
het is als bij de mens
uiterlijk maar ook intens.
Het is ook de tijd
van nieuw ontwaarde hoop en licht
uitzicht op een toekomst
met een hemels vergezicht.
De winter met zijn sneeuw en ijs
maakt de mens soms wijs
geeft weer vreugde
over wat er was en komen zal
een eindeloos nieuw leven
met rust maar vrede bovenal.