tranen in mijn ogen
brok in mijn keel
soms word het allemaal
gewoon even teveel
zoveel willen zeggen
maar het toch maar laten
eigenlijk hard willen schreeuwen
maar wie heeft het in de gaten
soms niet snappen
wat er ineens gebeurt
wel diep van binnen voelen
welk verdriet er dan treurt
zoveel vragen
spelen er door mijn gedachten
vragen die me verwarren
en die ik niet zou verwachten
zo zie je
de sterren stralen
zo komen weer
de wolken naar beneden dwalen
gevoelens, zo op en neer
wat moet je daarmee aan
misschien niet over nadenken
en maar door blijven gaan...
21-12-2004
Bieke: | Dinsdag, december 21, 2004 23:20 |
We zullen het wel nooit allemaal begrijpen Keiko, maar toch wil ik jou fijne dagen toewensen. Liefs Bieke, |
|
michris: | Dinsdag, december 21, 2004 18:18 |
Soms begrijp je dingen niet en weet je niet wat er met je gebeurt. Dan is het leven vallen en weer opstaan. En doorgaan....maar daarbij vooral jezelf niet vergeten. Ik wens je hele fijne kerstdagen en alle goeds voor het nieuwe jaar. Bedankt voor de kaart die jij me stuurde. Lief van je... liefs, michris |
|
Irdana: | Dinsdag, december 21, 2004 17:07 |
je weet dat ik er altijd voor je wil zijn als het verdriet je over valt vergeet dat nooit met liefs Irdana | |
Green eyes: | Dinsdag, december 21, 2004 16:31 |
Hey mateke wat mooi geschreven. Een dikke knuffel Merry christmas liefs van mij. |
|
erje: | Dinsdag, december 21, 2004 11:24 |
je mag rustig nadenken over gevoelens maar je moet ze wel uiten anders krop je alles op dus gooi het eruit anders wordt het je inderdaad teveel liefs erje |
|
lovegirl: | Dinsdag, december 21, 2004 11:15 |
lieverd mooi verwoord die andere hebben zeker gelijk maar van mij krijg je een dikke knuffel en een arm om je heen heel herkenbaar om te lezen wij houden van je en niet een klein beetje maar heel veel veel liefs lovegirl |
|
westland: | Dinsdag, december 21, 2004 10:58 |
heel mooi geschreven jans,het leven is vaak ongrijpbaar en we weten niet wat er is.je hebt altijd een arm om je heen hier en bij ons.je ouders. | |
sunset: | Dinsdag, december 21, 2004 10:15 |
Hoezo? Dat IS leven. Ook al is het - soms - ongrijpbaar verwarrend. Mooi. Liefs / sunset |
|
Raira: | Dinsdag, december 21, 2004 09:48 |
Ja we moeten altijd doorgaan maar het is zeker met vallen en opstaan ik geef je even een arm om je heen misschien voel je je even niet zo alleen liefs en een dikke knuffel Raira |
|
maria : | Dinsdag, december 21, 2004 09:42 |
een knuffie warm in stilte van omarm veel liefs, je zusje |
|
Auteur: keiko | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2004 | ||
Thema's: |