ik had een droom over mijn eenzaamheid,
en bemerkte ineens dat iemand zich tegen mij neer had gevleid.
ik keek met een glimlach op haar neer,
we prate en lachte met elkaar steeds meer.
had deze keer eens geen pech,
want hoe wij met elkaar prate wilde ze niet weg.
we begrepen elkaar steeds meer,
met alles wat we zeiden keer op keer.
om zo samen te prate en te lache was lang geleden,
zij had ook te lang met eenzaamheid gestreden.
kon nog wel uren verder praten,
bang om weer achter te worden gelaten.
het was gewoon gezellig heel mijn droom lang,
maar toen ons gesprek beeindigde werd ik bang.
ze stond op en liep weg door de deur,
dat ik wakker moest worden is wat ik het meeste betreur.
ik weet dromen zijn bedrog,
maar ze lijken soms realiteit,toch?
ben blij dat er dromen zijn,
die maken het leven soms extra fijn.
groeten henk
Auteur: gwbuyze | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 december 2004 | ||
Thema's: |