de tranen biggelen langs mijn mond
als ik vandaag aan je graf sta
en net als gisteren hier stond
ik had je nog één keer willen zeggen
ik hou van jou
't is nu te laat,hier sta ik nou
een rode roos leg ik nu neer
ik lach naar je foto maar mijn hart doet zeer
veel te vroeg ben je mij ontnomen
ik ontmoet je alleen nog in mijn dromen
onder de koude grond lig je nu te slapen ,
kon je toch maar weer ontwaken
de pijn verzacht zeggen ze,steeds weer
maar ik vraag me af,wanneer,wanneer