Opgegaan in de
vermoeidheid van het heden
opgeslokt daar het onverdraagzame
verwijnend in de verte,ver uit zicht
Verwijtbare blikken naar mijn spiegeling
Atlantis laatste siddering voor't verzinken gaan
het laatste eiland,onbewoond avontuur
vrijmoedig,rotsen klimmend,eindeloos strand
het diepte omringt mijn varend water
éénzaamheid is mijn troef
maar gekomen in de lengte ook mijn droef
stilzwijgend alsmaar pratend,malen alom
,,,psych,,,
[ geinspireerd door Lieverdje"s gedicht ]
Esther Sharita: | Dinsdag, november 16, 2004 18:31 |
Erg mooi! Liefs mij |
|
Lieverdje: | Dinsdag, november 16, 2004 06:28 |
Super-gedicht! Liefs en een fijne dag! |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 15 november 2004 | ||
Thema's: |