We gingen naar de speeltuin Blij en vrij
Even waren we weer klein lekker spelen dikke gein.
Daarom hadden we geen spijt want we waren terug in onze kinder tijd.
Het kind werd in ons wakker en in onze fantasie waren wij heel dapper.
Jij ging op de schommel en ik op de hobbel.
Heen en weer wat gingen wij te keer.
Maar dat maakte ons niet uit want dat interesseerde ons toch geen fluit.
Want in de fantasie van een kind daar waar je geen ellende in vind.
Die kan plezier hebben tot in de volgende morgen in een leventje zonder zorgen.
Dat is wat ik nu vind dat ik meer mag leven als een kind.
Dus dat is waar ik van hou even spelen met jou.