ik snuister naar de botten,
grijp maar in het rond,
broze bleke beentjes
of vuile uit de grond
de aarde kruipt in nagels,
het zwart bijt in mijn vel,
maar mijn zoektocht zet ik verder,
mijn zoektocht naar de hel.
en zal ik ooit dan slagen
in het stillen van die vraag,
naar honger achter botten,
of is het een obsessie
die ik diep in me draag ?