en
nu sterren vallen,
stranden
in eenzaamheid,
graven
tranen
hete kuilen,
voor sloom gelopen
woorden
in wanhoop
straf gekerfd.
het leven
dood geboren
in nooit geziene oorden,
zodanig naakt
al dwalen,
eindig’n lange
slopende dagen,
in noodgedwongen
diep geslonken vragen ...