Steven ,
Ik zit eindelijk nog eens alleen op mijn kamer.
eventjes helemaal alleen .
weg van al die vragen over jou!
ik heb je foto in mijn hand .
ik kan je gewoon niet laten gaan!
je bent zo diep in mijn hart!
ik lees je brief , elke dag opnieuw.
hij is zo mooi , allemaal zo perfect uitgedrukt !
net iets voor jou!
we hadden nog zoveel voor ons steven , om samen te doen .
nu gaat NIETS meer !
en dat doet me zoveel pijn .
de klok tikt nog altijd even stil .
de tijd stond niet stil toen jij vertrok.
en het leven , dat gaat zonder medelijden verder !
maar mijn tijd , is trager gaan tikken ....
en mijn leven , dat gaat maar half mer vooruit !
de andere helft blijft stilstaan bij jou!
het wil gewoon niet meer leven zonder jou!
ik krijg de tranen in mijn ogen !
ik heb voor de zoveelste keer deze week weer eens naar je gsm gebeld.
gewoon , om heel eventjes maar ...
jou lieve , zachte stem nog eens te kunnen horen!
Steven , ik wil bij je zijn!
en je nooit meer loslaten gaan!
waarom wilt God mij niet komen halen ?!
mij verlossen van al mijn pijn ?!
*13/06/04*