liefste steven ,
waar ben je ?
waarom ben je weg gegaan ?
duizende vragen spoken door mijn hoofd.
waar is onze belofte ?!
kan boos op je zijn!
maar de pijn en het verdriet is de meester van mijn emoties.
ik mis je zo!
je zusje is net 2 maanden geleden verongelukt.
en ja , jij had het er enorm moeilijk mee!
maar ik ook!!!!
waarom hadden we die belofte gemaakt ?
als je van je zelf wist dat je hem zou breken ?!
we hadden belooft , belooft dat we ons sterk zouden houden voor elkaar!
ik kan niet begrijpen waarom je dit brak...
net nu , NU wel elkaar zo hard nodig hadden!!
op welke schouder mag en kan ik nu uithuilen ?!
wie huilt er samen met me mee ?
in wie zijn armen kan ik nu nog uit verdriet in slaap vallen ?
JIJ , steven!!
JIJ!
bij jou kon dit allemaal!
maar nu , nu kan dat allemaal niet meer !
kga je warme armen om me heen missen!
had ik weer eens een probleempje met men vriendje , jij stond er altijd voor me klaar!
nee , zo een tweede vriend vind ik NOOIT meer!
je hebt me nu zo een verdriet aan gedaan.
maar vergeet niet ;
ik hou van je , en blijf altijd van je houden!
het gemis , dat zal nooit wennen.
maar elke dag denk ik aan je !
je foto en je lieve afscheidsbrief , die heb ik altijd en overal met me mee!
ooit , ooit komt de dag dat we alles weer samen kunnen doen!