Het is rustig, kalm en stil
de tijd tikt al maar door
merkbaar wordt het kil
verstomd elk gehoor
De impasse blijft groeien
de patstelling unaniem
weldra moet ik snoeien
wreed einde aan intiem
De tegenstelling groot
dwangmatig de "keus"
dood zwijgen in de nood
hun redenen dubieus
Eénzijdigheid van kijken
hemd nader dan de rok
in toekomst zal blijken
wie het langste eind trok
Mijn hoop ligt nu "extern"
de wijze uit het Oosten
hulp geven is de kern
schraal feit in troosten
De keus die werd gemaakt
persoonlijk in belang
vergeten wie het raakt
komt door in volle omvang
De mening, kilte en zwijgen
de "keus", stilte, en pijn
doet zwarte draad rijgen
laat achter enkel schrijn