Ik heb niks met mensen die zogenaamd een droom achterna jagen
Dromen krijg je volgens mij cadeau, net als verlies en net als geluk
Je denkt je leven onder controle te hebben, plots zit je met lege handen
Droom weg, geluk weg. Hallo verlies! Fuck..
Let er maar eens op als je bij die dreamcatchers over de vloer komt
Dat zit de sfeer te verzieken, de hele avond oeverloos klagen
Hardnekkig blijven ze grijnzen en te schijterig voor hand in eigen boesem
Stel die types voor de gein eens precies de verkeerde vragen...
Ik heb ze zien veranderen, interessant op horen scheppen
Over hun o zo geweldige maar te hoog gegrepen nieuwe baan
In de mode, in een soap-serie, bij de beurs of muziek-industrie
(leven of geleefd worden that’s the question)
Ik weet inmiddels dat dat is als geblinddoekt op een ravijn afgaan
Laat voor mij de verrassingen onverwacht om m’n oren slingeren
Al lig je dan soms KO jezelf af te vragen ‘waar kwam die klap vandaan?’
Het zal niet de laatste klap zijn waar ik iets van leer, waar ik iets aan heb
Ook geef ik mezelf graag een trap onder m’n reet, dáár heb je echt iets aan
Denken aan een lekker heet bad en een scherp mes komt niet in me op
Liever wandel ik als een beter mens verder met opgeheven hoofd en rechte rug
Want bungelend aan een strop wordt je zo lelijk
Dat is niet mijn idee van doorgaan maar een domme stap terug
Was het maar vast zomer...