Het was misschien te mooi
om ook maar waar te zijn
hier zit ik tussen het hooi
met steeds meer verdriet en pijn
Je bent een vriendin
of was het toch voor mij
maar wat heeft dat voor zin
want degene dat veranderd ben jij
Het had waar kunnen zijn
maar het stopte met groeien
nu is het niet meer fijn
want de vriendschap mocht niet bloeien
Het was niet waar
zo begin ik ernaar te kijken
je doet vreemd, je doet raar
of dat laten men ogen me toch blijken
Jij liet me geloven
je bracht me dat stukje verder hoor
maar meer kan je niet beloven
want ik raak er niet meer door
Ik huil om jou
omdat jij niet eerlijk bent
je laat me staan in de kou
omdat je een ander kent
Ik geloofde in een vriendschap
die misschien langst jou kant nooit heeft bestaan
waarom nam ik toch die ene stap
op hem daarna terug te moeten laten gaan
De tranen gaan over men wangen
en het is meer dan gewoon verdriet
ze zitten vol van verlangen
maar jij ziet het liever niet
Ik zal wel terug alleen blijven
maakt me gelukkiger dan ooit
kan enkel over een droomvriendschap schrijven
maar in het echt, gebeurt dat nooit
Daarom zal ik maar afscheid nemen
van jou, waar ik in geloven wou
als ik alleen ben kunnen ze me niets meer ontnemen
ook niet waarin ik geloofde bij jou
Die 4 muren zijn altijd veiliger geweest
openheid hoeft niet meer
daar had ik eigenlijk al voor gevreesd
en nu besef ik het pas weer
Vriendschap is niet bestemd aan mij
daarom zal ik ze laten varen
ik vecht me volledig vrij
en zal in de eeuwigheid proberen te bedaren