Tot wie zich aangesproken voelt, praat ik niet in raadsels
enigmas, ongebruikelijkheden.
Vloeiend duidelijk ontsnappen metaforen aan mijn gehemelte
tanden gespleten tong
Dan zal ik spreken als een moderne dondergod, bliksem uit
mijn handen, regen uit ogen
Jullie onderwerpen aan mijn toorn, mijn liefde, mijn brute
passie, ongebreidelde achterdocht
Zij noemen zich mijn lezers, mijn gezanten, trouwe lotgenoten
schildknapen, houden de wacht
Ik noem me de dichter, heerser van verzen, kolonist van woord
dictator van zinnen, koning schrijver
Evenstar21: | Dinsdag, oktober 21, 2003 18:06 |
Leuk gedaan, Majesteit:D kuzzzzzzzzzzz |
|
Han Sterk: | Dinsdag, oktober 21, 2003 17:29 |
tevens was het alsnog niet ironisch bedoelt, hoewel in werkelijkheid wel. en vice versa |
|
MayadeBij: | Dinsdag, oktober 21, 2003 17:15 |
=:)}}) Ik moet hier toch een heel klein beetje erg hard om lachen (dat begrijp je) kus! | |
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: Robski | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2003 | ||
Thema's: |