Mijn ogen, altijd op zoek naar het zicht wat hen raakt
naar de plaats, waar lippen elkaar met hartstocht kruisen
waar alles op die manier voelt, zoals echte liefde is bedoeld
geen seconde verloren uit het oog, alles door het hart bewaakt
Steun alleen bestaat, als het onvoorwaardelijk word gegeven
het kaarslicht dient, als een sluier van de avond intiem
de warmte zal behagen, met haar vuur de tijd laat vertragen
onze lichamen naakt, om in het maanlicht te zweven
Daar waar de zee ons streelt, met haar romantiek zacht
tussen het weerkaatsen, van jouw lach naar die van mij
het spelen met de tijd door in rust te leven, maakt ons vrij
laat ons vrijen in de warme branding, in een zwoele zomernacht
Uit besef van ons geluk, proosten we dromend op dit leven
wat al zoveel deed geven, pijn liet verzachten door ons delen
het koesteren van elk moment samen, in het donker en overdag
ik kan slechts hopen, dat ik het nog lang met jou mag beleven
Remco den Hartog
11 oktober 2003
Auteur: Remco den Hartog | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2003 | ||
Thema's: |