Ja het is nu bijna een jaar later,
Een jaar van vallen en opstaan, pieken en dalen...
Vooral dalen en heel hard vallen...
Een jaar waar in veel gebeurd is ouders uit elkaar, ik zelf zat niet lekker in mn vel ging stomme dingen doen...
Maar dat jaar kende ook hoogte punten als een van de eerste was dat mijn eerste vriendje het is nu dan allang weer uit maar voor mij betekende het genoeg...
Maar ook vriendschappen werden sterker ondanks dat we niet meer bij elkaar op school zaten...
Maar gelukkig kwam er na een paar maanden wat zonneschijn in mn leven en werd het beter...
Daar kwamen eindelijk de pieken waar ik zo lang voor gebeden had...
Mijn geloof werd beter en sterker en daar dank ik God nog iedere dag voor dat Hij Zijn liefde aan mij heeft gegeven dat gevoel wil ik nooit meer kwijt en ik kan dan ook zeggen: Ik voel me nu beter dan ooit...!!!
Ik kan weer lachen en genieten van de kleine dingen die het leven zo mooi maken al komt dat langzaam het is er wel...