Ik lees gedichten over vaders van anderen,
maar niks kan mijn gedachte over mijn vader veranderen...
Als ik lees hoe die vaders hun kinderen konden slaan,
denk ik wel eens had mijn vader dat maar ooit gedaan...
Geslagen heeft hij mij nooit,
maar wel geestelijk me verklooit...
Nooit kon ik wat goed bij hem doen,
ik vraag het wel eens af... was het wel oprecht zijn zoen...
Nooit eens liefkozende woorden,
nooit eens iets liefs wat ik van hem hoorden...
Altijd dat gemopper en die verwijten,
altijd maar over de slechte dingen door blijven geiten...
Daardoor vraag ik me wel eens af,
zijn dit echte vaders of zijn ze gewoon laf...
Echte vaders horen je toch geen pijn te geven,
echte vaders horen leuke tijden met je te beleven...
Dus of het nu geestelijke of lichaamelijke pijn is wat ze hun kinderen aandoen,
daaraan erger ik me dus geel en groen...
Ze weten niet wat voor schade ze bij hun eigen kinderen aanrichten,
ik zou ze echt voor klote mishandelaars betichten...
Bianca..........
lindake: | Maandag, augustus 11, 2003 18:42 |
ja dat heb ik hier nu ook voor... ook zo'n vader :'( | |
nathalieke: | Maandag, augustus 11, 2003 16:46 |
ik snap wat je bedoelt. Heb ook zo'n vader... Je mag me altijd mailen of toevoegen aan msn. Nathalie |
|
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2003 | ||
Thema's: |