haat en verdriet
21 jaar is ze en ik haat haar
lang,blond mooi en strak
als ik het lef zou hebben was ik met haar nog niet klaar
ze brengt de mannen het hoofd op hol dat is haar vak
ook mijn eigen vent kon haar niet weerstaan
hij is 39 dus dacht dat lijkt me wel wat
en hij zag mij dus even niet meer staan
nou ik was haar echt spuugzat
maar haar vriend kwam toen ineens vertellen
dat mijn vent niet te vertrouwen is
ik voelde mijn hartslag versnellen
en dacht dit kan niet waar zijn hij heeft het vast mis
en inderdaad hij zei er was niks gebeurt
en een paar keer bellen kan volgens hem toch geen kwaad
maar ik voelde me zo lelijk en afgekeurd
begrijp je waarom ik haar nu zo haat
hoe kan ik tegen een meisje van 21 jaar op
ik ben 36 en niet meer zo strak in,t vel
en zij is nog jong en mooi van teen tot top
mijn haren stijgen als ik denk aan die del
ok we hebben het met z,n vieren uitgepraat
dus was het weer zo goed als opgelost
maar toch voel ik nog steeds die haat
en ik ben nog steeds niet van ze verlost
ze blijven maar stoken
nu zeggen ze weer dat mijn vent over de waarheid heeft gelogen
waarom waarom toch mijn hart is gebroken
en ik voel me bedrogen
ik weet heus wel dat mijn vent geen gekke dingen doet
willen ze ons alleen maar uit elkaar drijven
wie moet ik geloven het doet me echt geen goed
en kan er nog een heel boekwerk over schrijven
ik hou van mijn man maar toch doet het pijn
vind hij me nog wel mooi en aantrekkelijk
wil hij nog wel bij me zijn
liefde is soms zo betrekkelijk
je denkt ik heb het voor elkaar
en dan ineens stort je wereld in
want ze raakte mijn gevoelige snaar
en denk nu heeft dit leven nog wel zin
minoes