9 Maanden is lang
Voor degene die in hoop afwachten
Op diegene die verlossing brengt
Zijn ze nu al aan het drinken.
Ze praten vol wonder van Hem
Het nageslacht van De Witte Wolf
Hun echte leider
Hun echte koning.
Het zwart wordt zwarter
Geld heeft De Zwarte Heer genoeg
Maar aleen voor eigen plezier
Heeft hij oog.
Het mooie kasteel vervalt
Tot een ruïne van pijn en smart
Van schaduwen
En vrijpostige figuren.
Ergens op een afgelegen plaats
In vluchtige streken
Onder diezelfde 'Boom Der Dromen'
Als 9 maanden geleden
Zit zij,
Haar gezicht verbeten door de pijn
Verlaten door haar geliefde
Maar het lijden geeft voldoening
Een schreeuw in de koude nacht.
Daar ligt Ze
De vrucht van De Witte Wolf
Van wie men verwacht had
Dat ze een man zou zijn.
De vrouw is verrast
Troosteloos
Het volk hoop op niets
Een fout in de profitieën.
Achtergelaten
Wordt het nageslacht van De Witte Wolf
De dochter van Barend
Alleen in de duistere nacht
Een schreeuw
Doet de stilte breken.