koude bevriest weer eens tijdelijk de pijn
wanneer vlokjes een nieuw landschap schilderen
terwijl de kinderen erop aan het wachten zijn
raken de problemen bedolven onder een wit tapijt
een lach weerklinkt over heel de tuin
zoals zijn stille glimmen van weerkaatst licht
het lanschap weer tijdelijk onderricht
aan de winterkoningin, die de hand uitsteekt
om te zaaien wat de vuile grond tijdelijk
in bevriezen hult, tot dat het schaterlachen
in stilte of weggezakt snikken overgaat
en de harde realiteit komt, vanonder het gewaad