Weer valt dat woord
Weer valt dat woord,
dat al zo vaak gevallen is.
Een voorgevoel toen er werd gezegd:
"We hebben slacht nieuws..."
alsof ik het toen al weer wist.
Weer valt dat woord,
dat ik niet meer wil horen.
Waar ik me niet voor buiten kan sluiten,
al genoeg geliefde aan verloren.
Weer valt dat woord,
maar gelukkig bij pap met een ontkenning erbij.
Twee weken later weer dat woord,
toen voor een oom van mij.
Weer valt dat woord,
nog geen maand geleden en nu weer.
Waarom, waarom, waarom???
Het was bij mijn tante deze keer.
Weer valt dat woord,
en ik denk even aan jullie, die ik daaraan verloren ben.
En al diegene die er nog mee leven,
met de onzekerheden die ik maar al te goed ken.
Weer valt dat woord,
en ik weet: er is nog een lange weg te gaan.
Maar weer dat woord doet me beseffen;
Een god heeft nooit bestaan!!!
Weer valt dat woord; KANKER!!!
**
geschreven naar aanleiding van het slechte nieuws over mijn tante...
"het is kwaadaardig" werd mij gezegd,
maar ook opgedragen aan;
Opa,
Oma,
Ome Piet,
Ome Ludwig,
Wies.
En (degene die nog in leven zijn...)
die ik veel sterkte wens in deze moeilijke tijd:
Ome Gerard,
Tante Maria,
Tante Wilmy,
Tante Nelly
...
**