Verschuilend achter een masker,
Verberg ik mijn verdriet,
Niemand zal het merken,
Niemand die het ziet.
Mijn hart is koud en kil,
Mijn liefde weggenomen.
Toch laat ik het niet zien,
Tot de nacht is aangekomen.
Alle emoties komen dan los,
Ik laat mijn tranen lopen.
Fluisterend roep ik je naam,
Hopend dat je zult komen.
Soms wacht ik even tot jij slaapt,
dan vertel ik al mijn dromen.
Dan kruip ik dicht tegen je aan,
Tot de ochtend weer zal komen