De straat is mij gewaar
onbewust spieden zij
in mijn wereld als boek
zonder de kennis van ik
waar niets onzichtbaar is
zo kwetsbaar is mijn ziel
zij tarten de wetten
zonder besef van het zien
oordelen nimmer zeker
ik blijf altijd ongewis
hun zekerheid is wedden
dat hun beeld de waarheid is
is mijn lach vals of echt
kweekt mijn uitdrukking
begrip of onbegrip
legt men lopers voor mij uit
of duwt men mij in modder
sta ik onderdrukt tentoon
lijkt mijn ik een donkere grot
verbrand men mij in het vuur
de slag wordt toch geslagen
aan mij te overleven
straks slaan zij hun vuisten stuk
want ik ben ook puntig staal.
15-11-‘02/14:17
Laurens Windig: | Vrijdag, november 15, 2002 15:50 |
Man waar haal je het vandaan en op perfect gekozen achtergronden! | |