Als een mooie foto aanbad ik
de pepernoten en kerstballen
die de jaren hebben getekend
ben niet vergeten de geur
van uitdrogende dennennaalden
welke mij tot niesen brachten
en ondanks dat toch koesterde
tot ‘n warm gekleurde herinnering
als het heerlijk avondje komt
zijn de vragen mijn surprise
hoe ik van drempels muren bouwde
alwaar ik zonder isolatie
alleen de ijzige wind
door mijn stil verdriet
zie bevriezen in het pijnlijk besef
dat mijn grote schuld ik zelf ben
met het knapzakje aan de wandel
zwaarder als nooit tevoren
verdwijn ik stil in het avondrood
ik vraag niet om een traan
de traan ben ik.
25-10-’02/18:08
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 25 oktober 2002 | ||
Thema's: |