de eenzaamheid knaagd van binnen
jij uit mijn leven
wat moet ik beginnen
mijn zon aan mijn duistere hemel
is nu onder gegaan
in de donkere nachten
is nu het enige licht van de maan
ik weet nog goed
al die beloftes van jouw
een storm die nu door mijn hart heen woed
waarom bleef jij mij niet trouw
woorden ooit gezegd
zijnnulege klanken zonder inhoud
alles onzeker wat vroeger vertrouwd was
de woorden zijn nu te oud