ik loop heel de dag maar te hangen
ik loop naar iemand te verlangen
gewoon iemand die even op bezoek kan komen
maar daar kan ik over dromen
iedereen heeft het druk op zijn werk
dat heb ik langzamerhand wel gemerkt
het gaat me soms allemaal voorbij
ik ben niet meer blij
ik voel me gevangen , niemand snap wat ik voel
of wat ik nu allemaal bedoel
alleen de mensen die ik niet in het echt ken
hun doen of ze snappen wat ik nu ben
maar mischien doen ze dat wel niet
en begrijpen ze me echt , ik wou dat niemand me verliet
toen ik ziek aan het worden was
nu zit ik alleen maar op de bank achter glas
en hoop ik op een wonder die me beter maakt
het ziek zijnheeft me wel geraakt
maar dat zal bij iedereen wel zo zijn
want je leven stopt voor een deel en dat doet wel pijn
sommige laten het niet merken
iklaat nu me gevoelens wel werken
ik uit mijn pijn en verdriet nu maar
maar het is zo vreemd en zo raar
ik kan het meestal alleen in een gedicht kwijt
hoe ik een beetje lijd
nu heb ik het gevoel dat ik jullie verveel
het word me langzamerhand allemaal te veel
ik wil weg van alles om me heen
ik wou dat ik eens voorgoed verdween
ik loop er nu al zo lang mee rond
maar nu komt het eens uit me mond
maar ik zal niet opgeven
ik zal wel verder leven
ik zal geen enge dingen doen
als je snap wat ik bedoel
groeten
wietske