Wat heb ik toch misdaan.
Dat het zo is gegaan.
Ze kent mij toch beter,
Of vergis ik mij...
Ik weet nog toen ze zei,
Laat mij gerust!
Wat moest ik doen?
Ik bleef woordenloos achter.
Alleen met gedachten...
Kom het nog wel goed??
Uiteindelijk had ik de moed,
Om haar nog is aan te spreken.
Even was het stil,
Maar dan verscheen die lach...
Soms kan het wel is wrijven,
Maar deze beste vrienden blijven!