ze zullen weer huizen
in gouden velden van lentedauw
waar ze vroeg het voorjaar vinden
door helemaal in geel los te gaan
uiteindelijk zie je de bolvormige kopjes pluizen
hun uitgebloeide bloemen, die een symbool zijn voor rouw
laten zaden wegwaaien door voelbare winden
verbeelden leven en dood die zo dicht naast elkaar staan
Johny Donovan: | Maandag, maart 19, 2018 22:35 |
prachtig! | |
Avr: | Maandag, maart 19, 2018 18:10 |
Heel mooi, beeldend verwoord! | |
claire vanfleteren: | Maandag, maart 19, 2018 17:24 |
ik zie het zo voor mij gebeuren | |
gedichtenlady: | Maandag, maart 19, 2018 14:26 |
Heel mooi. Het heeft wel iets. Groetjes |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 19, 2018 14:21 |
ook een wellicht winnaar |
|
Clarice: | Maandag, maart 19, 2018 12:36 |
Heel mooi, Stroejaro, met passende achtergrond erbij. Gts, Clarice | |
teun hoek: | Maandag, maart 19, 2018 11:44 |
bijzonder en symbolisch. th | |
juffie: | Maandag, maart 19, 2018 10:47 |
mooi...ik heb ze al zien bloeien en dat zal nog lang doorgaan, over de seizoenen heen. | |
Anneke Bakker: | Maandag, maart 19, 2018 10:24 |
Mooi en sterk dichtwerk Stroejaro, succes hiermee. Anneke |
|
youkie: | Maandag, maart 19, 2018 09:02 |
mooi geschreven succes | |