het juweeltje beneden
ik raak zacht
de skyline aan
hoogbouw en
de meer bedeelden
die zich met auto en
tuin nog altijd vervelen
hoge lichtjes
knipperen frequent
omdat je in kleine kamertjes
de ruimte uitgetekend hebt
in samen delen ben je
al heel snel met velen
laagbouw flitst en filmt
in schrik en afwering
waar sensoren je bezoek
te vlot registreren als je
onverhoopt je komst als
verrassing wilt presenteren
zij hebben elkaar
nooit echt gezien
hij van nummer duizendtien
zij het juweeltje beneden
over haar tuinman is zij al
decennialang uiterst tevreden
wil melker
09/11/2017
lodi: | Vrijdag, november 10, 2017 03:07 |
Al die mensen groot en klein blank of gekleurd ze leven allemaal onder een dak, samen gebruiken jullie de lift of de trap maar snap dat je daardoor ook wel veel mensen misloop, jou naaste buren hoef je niet dagelijks te zien jou maar op etage tien zal je wel dagelijks passeren, samen dingen onder nemen samen even een praatje maken echt geinteresseerd naar elkaar luisteren en horen wie de persoon is, het kan heus geen kwaad.... liefs lodi |
|
teun hoek: | Donderdag, november 09, 2017 12:20 |
de bouw in een vergrootglas, maar ook in de laagbouw kennen veel elkaar niet meer in stedelijk perspectief. th |
|
wervelende regenboog: | Donderdag, november 09, 2017 09:28 |
mensen haasten elkaar voorbij met hun belangrijke afspraken.... mooie dag Wil wr |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, november 09, 2017 09:22 |
Een zonnig hoekappartementje op de begane grond, is waar ik mijn stekje vond. Kan me voorstellen dat je in een hoogbouw elkaar niet kent, misschien net je naaste buren. Ik wens je een zonnige dag Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2017 | ||
Thema's: |