slaaf Jacob: | Zondag, mei 22, 2016 05:41 |
Het water de zee van mensen neemt alles op Wij begrijpen en vergeven elkaar en ook onszelf, om niet in gisteren te blijven leven. Groetjes en geluk. |
|
wervelende regenboog: | Zaterdag, mei 21, 2016 12:28 |
ieder kiest zijn eigen weg in het leven al dan niet bewust ieder moet op zo'n manier zijn lessen leren om er bewust van te worden wat er toe doet in het leven...het brengt vaak verdriet voor degenen die aan de zijlijn staan... maar ieder leven staat in feite op zichzelf ook al ben je familie denk aan jezelf Mamke |
|
Avr: | Zaterdag, mei 21, 2016 10:43 |
Namen ze ook maar je zorgen mee! Maar hopelijk verlichten al die tranen je pijn, zodat er ook weer tranen gaan vloeien door het lachen! Sterkte! mvg Avr | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, mei 21, 2016 10:22 |
en daar wat kracht opdoen? blijf ons schrijven mamke |
|
ela: | Zaterdag, mei 21, 2016 10:07 |
Tranen rollen van verdriet of van het schaterlachen, hoop dat ze voor jou eens rollen van het schaterlachen. ela |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 21, 2016 09:55 |
Heftig Mamke, blijf geloven in het goede en hopen dat hij de kracht krijgt weerstand te bieden tegen de verleidingen. Ook jou wens ik veel sterkte en veel liefs. Anneke |
|
teun hoek: | Zaterdag, mei 21, 2016 09:44 |
een blijvende strijd. Veel sterkte. th |
|
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, mei 21, 2016 08:43 |
Het lichaamswater naar de zee dragen en aan de kust nieuwe kracht voor het leven vragen. | |
carlooke: | Zaterdag, mei 21, 2016 08:10 |
ik reageer niet vaak maar ik lees verdriet in je gedicht. Kon ik het maar wat verzachten, je weet wel wat ik bedoel. Maar wat kan ik meer vanuit deze bureaustoel.. |
|
Auteur: Mamke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 mei 2016 | ||
Thema's: |