ik weet dat jij mijn dromen hebt gemaakt
zelfs in je slaap misschien; in elk geval:
wij zwijgen in het samen liggen
bevrijdt, als uit onszelf daar weggeleid
om zeldzaam diep, terug weer op de ander toe
te gaan, gerustgesteld door wat de hand en ’t oog
ons spreken; en open zonder voorbehoud
komt na het ik het jij
en nergens is nog huid, veel meer
in jou een spel van warm licht, de heldere
waarheid van het nat, dan grond die vast
gevlochten schijnt, houtdonker dicht geprest
tot golven; niets dat ons ooit nog meer blijft
dan dit plotse weten.
sunset 13-11-2010
soulsister: | Donderdag, november 18, 2010 18:41 |
jij schrijft echt prachtig gr. Soul |
|
hiljaa: | Zaterdag, november 13, 2010 13:00 |
wat een poëzie... knufliefs--hiljaa-- |
|
september: | Zaterdag, november 13, 2010 10:43 |
Heel mooi, heel beeldend. Een prachtig gedicht. | |
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2010 | ||
Thema's: |