Uit de liturgie : Het Requiem
vaarwel mijn vrienden
allen om mij heen geschaard
ik voel nog steeds
jullie warme liefde
en neem het mee,
alles wordt in mijn hart bewaard
het zal de tocht naar het
onvergankelijke bemoedigen
alwaar de Schepper mij
zeker zal verwachten
engelen vol van Geest
en zo fijn besnaard
zullen jullie aardse
droefenis met verlichte
vleugels verzachten
ik huil nog een keer mee
en raak met mijn ziel
even aan grootse harten
terwijl de tedere rust mij
al over de stilte verhaalt
en helpt bij het afleggen
van aardse smarten
zing met mij het lied
van de eeuwige vrede
opdat al jullie tranen
aan elkander worden geweven
stilaan zal de Goddelijke
vreugde opnieuw in jullie
worden geboren en herleven
ik mag nu gaan en hoor
de cherubijnen roepen
zij willen mij op handen
dragen naar de Heer
voor allen toch
een troostrijke gedachte
vaarwel en wacht
tot ik in jullie wederkeer
Hilly N: | Maandag, oktober 19, 2009 20:26 |
zo kunnen schrijven vol van adem midden in het leven onweersprekelijk mooi gestalte aan het oneindige licht geven Groots deze mijmeringen Hilly |
|
M-Rose: | Vrijdag, oktober 16, 2009 21:31 |
ik heb deze namiddag naar een oud mensje geluisterd zo mooi zo-n rustige levensbladzijden meewandelen heb er een verhaal over geschreven zal het seinen met maan |
|
M-Rose: | Vrijdag, oktober 16, 2009 21:18 |
een schitterende poezie bevat jouw requiem hanske marose wenst je een liefdevolle avond toe en een laaaang leven de cherubijnen zullen je nog laaang niet op handen dragen naar de Heer een woordenridder als jij hoort waar je voor de moment thuis bent het leven roept je elke dag hanske geniet van het ritme volg de dans in elke mooie gegeven kans. |
|
Hans Winter: | Vrijdag, oktober 16, 2009 19:57 |
moge zo taal uitgesproken troost tot het geloven brengen dat deze mens die werd met mijn verhaal mij tot mijn ommekeer neergedaald wendt hans |
|
ReBelle: | Vrijdag, oktober 16, 2009 11:57 |
Julius, ik moet zeggen dat ik deze gedichten over de eigen dood moedig vind. Ik ontvlucht ze nog steeds graag, al denk ik dat ik niet bang ben voor de dood. Dus misschien toch... Prachtig beschreven. Liefs, ReBelle |
|
windwhisper: | Vrijdag, oktober 16, 2009 11:34 |
ja ik las je al meerdere keren aleer een reactie in mijn hoofd opkwam Ik vind het grandioos en verder blijf ik eerbiedig zwijgen Hans liefs Cobie |
|
rivka: | Vrijdag, oktober 16, 2009 11:25 |
ik huil nog een keer mee en raak met mijn ziel even aan grootse harten prachtig! liefs rivka |
|
The Cool: | Vrijdag, oktober 16, 2009 10:51 |
byzonder Juliuis graag gelezen |
|
Laurens Windig: | Vrijdag, oktober 16, 2009 09:39 |
Ik herken deze mijmeringen die zelfs mooi kunnen zijn. | |
Auteur: julius dreyfsandt zu schlamm | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2009 | ||
Thema's: |