En daar was dan de dag, de dag waarvan jij besloot
dat het een mooie dag was, een mooie dag voor de dood.
Dat het je eigen keuze was, dat voelt een beetje raar.
Toch is het goed zo, ga nou maar.
Er is te veel gebeurd, er is te veel verdriet
en nee, een goede vader was je niet.
Maar ondanks alles, ben ik nog steeds je kind
en ik hoop dat je nu je rust eindelijk vindt.
Je had pijn, je was moe en je wilde rusten.
Pa, welterusten.