Madeliefjes.
Ik las iets over
madeliefjes
algemeen gewoon en toch kordaat
overal zichtbaar
tussen ’t groene
gewoon … in rijke overdaad.
Vaak ruw benaderd
in vertrapping
de grasmaaier die alles snoeit
ze komen terug
na enige dagen
wat ons in dit gewone boeit.
Het doet ons zien
naar gewone mensen
waar nimmer iets over te boek is gesteld
die veel beteek’nen
voor een ander
omdat die ander voor hen telt.
Zij zijn als witte
madeliefjes
vol schoonheid , als je het maar ziet
altijd beschermend
immer bewogen
troostend in velerlei verdriet.
th