wiegend op wind ik weet met een lach dat ik ooit god ben geweest tenminste dat heb ik altijd gedacht als ik lig in het gras en speel met de wolken die in kleur en vorm de hemel bevolken praat tegen bloemen die wiegend op wind mooi staan te zijn hun harten openen in aandacht voor mij bomen hoor die in hun donker ruisen dissonanten uit melodieën kuisen en met elkaar zingen om het bos te doen swingen in die grootsheid voel ik me god door te delen in alle liefde en leven om samen naar eeuwige schoonheid te streven wil melker 03/02/2015