degenen die 't niet kunnen uitleggen,
of met evenzoveel mooie woorden zeggen,
op feestjes zijn ze niet te vinden
't valt nauwelijks op dat ze 'er' zijn,
die anonieme menigte zwijgers
onwennig en wat stug,
'n vracht verdriet op hun rug,
bang opnieuw gekwetst te worden,
je voelt hun aanwezigheid
als je goed luistert en kijkt,
omdat ze in stilte
aan anderen denken,
wanneer je iets overkomt
zonder recht noch reden
de gebeten hond,
ben je ineens zo klein,
komen ze uit de schaduw tevoorschijn,
bloeien eventjes open als 'n voorjaarsbloem
dolgelukkig iets voor je te kunnen doen,
waaraan heb je dat verdiend ?
maar is dat niet fijn,
vraag me niet naar 'het' bewijs,
dat er nog engelen zijn !