Vanmorgen stapte ik uit bed, met het verkeerde been.
Een ramp, want ik heb er maar een.
Ik zwierde dan ook flink tegen de vlakte.
Met het zelfde gevoel,als toen ik als kind, door het ijs heen zakte.
En denk nu maar niet, mij kan dit niet gebeuren, want ik heb er twee.
Iedereen gaat minstens een keer tegen de vlakte, en dan zit het nog mee..