het tweede gezicht ik zie het sterrenlicht voel de diepte van onbegrensde ruimte met het tweede gezicht uit zwart schitteren in contrast de vele zonnen waarmee de schepping begonnen is door wiens hand is niet relevant namen sluimeren in oneindig weten zonder vergeten ik kijk naar de hemel voel de magie van ooit zijn verdwenen en nog zichtbaar in real time ervaar hoe lichtsnelheden beelden tonen die uit het begin van de tijd pas nu tot ons zijn gekomen waarvan het bestaan al eonen geleden is gedaan door de geboorte van een nieuwe constellatie in de mystieke boeken is zijn aanwezigheid een dieper ervaren van de weg naar een nirwana zonder gevaren wil melker 28/05/2017