Sneeuwklokjes Een veld van duizend sneeuwklokjes verwelkomt de laatste groet in wedergeboorte van je stervensuur De tijd viel onherroepelijk stil het leven splinterde, viel in scherven uiteen Bij een laatste ademzucht stierven dromen duizend doden met mij erbij tussen vanavond en vannacht ontwaakt mijn slaap de herinnering aan een leven geleefd doch verloren