Medelijden
Je kijkt van de ellende weg.
Je blik dwaalt naar binnen.
Geen beter medicijn tegen medelijden
dan zelfmedelijden.
Onder het vergrootglas van het eigen falen,
wordt doorgaans andermans
schuld zichtbaar.
Kneusje van de klas.
Reserve in het voetbalteam.
Overgeslagen tijdens de kusjesdans.
Transparant aan de toog.
Krap bij kas,
knaapje tussen kerels,
dromer van dribbels,
ruzie met rekenen?
Overal achteraan, telkens net niet.
Je was louter ach en wee.
En niemand die het zag
En wie het zag, die keek weg.
Ja toch?
Claire Vanfleteren ©