middaghitte rust op een ladder
die zich tegen de kersenboom leunt
plots overvalt mij het verlangen
om omhoog tot in de kroon te klimmen
- de ruwe gladheid van de bast
onder mijn naakte voeten -
en dan, helemaal boven
in een vork zitten
pitten heel ver
op de weide te spuwen
de wens naar een emmer
en het altijd spannend gevoel
zich verboden vrij
naar 't blauwe uit te strekken
twee, drie seconden voor elke vrucht
ik weet wat uren wegen
als ik terugga naar toen
waar in schemerende schaduwkoelte
de oogst te pronken ligt
en het voortsnellen der jaren
dit kind nooit bereikt
sunset 04-08-2014