Winterdag nog enkel bloemen achter glas grijs door lichten verdrongen straten met dagschaduwen en de stappers plonzend wandelaars met hoge kraag hoedrand neer gebogen houden dames aan de arm de pas stiekem versnellend de dag draagt vocht en kou toch broeit er warmte warmte van innigheid oplaaiende liefde winter bij het houtvuur als zomer op het strand gevormd door diep geluk een lied van kussen zingend ela