als heersende vrouw ik reik je met liefde dit speciale tapijt jij vlijt je neer op het paradijs van weleer samen ontvluchten we de groene oase het brandend zand van de woestijn zal ons met zijn thermiek naar de hemel dragen onder ons bergen en de oude stad waar het eonen geleden goed toeven was beelden met mannen op de achtergrond vrouwen met scherpe neuzen en dunne mond de ogen pathetisch speurend in het rond hun heerszucht deed bloemen verwelken zelfs de zo statige aronskelken verlepten snel want hun woorden waren wet in het matriarchaat dat als een onneembare enclave in het midden van de mannenmoslimwereld was neergelegd ik heb jou afgezet om de stad vruchtbaar te maken weer te bevolken met leven maar niet zoals in de mannelijke exegese van de koran met een partner als tweederangs na de man maar als heersende vrouw hoedster van gelijkheid en trouw wil melker 05/01/2017