Ik ben een buitenlander.
In een land
waar ik mijn eigen taal spreek,
en ze me toch moeilijk verstaan.
Mijn zachte G
verzacht de inheemse mens,
mijn dialect vinden ze
schattig. En geil,
met een harde G
en een vreselijk
uitgesproken tweeklank.
Van domme belgenmoppen
heb ik wel genoeg,
maar een Limburger,
of een duitser,
is toch nog erger.
Een tijdje geleden
zei ik nog
'salukes, he'
Nu zeg ik
'houdoe!'