Enkel de tranen blijven stromen,
een grote leegte die niet verdwijnt,
jou armen niet meer om mij heen geslagen,
zorgt dat die gedachte mij zo kwijnt.
Enkel herinneringen maken mij aan het lachen,
want jij ben zo ver weg voor mij,
gedachten die blijven komen,
is het nu voor altijd allemaal voorbij?
Enkel beelden die blijven flitsen,
mijn gevoel zit en blijft diep,
wordt het vroegere nog de toekomst,
toen je hand in hand naast me liep?
Enkel gevoelens die er nooit waren,
maken mij innerlijk nu zo kapot,
tot nu toe nooit iemand toegelaten,
want mijn hart zat altijd op slot.
Maar jij kan mij blijkbaar betoveren,
ook al ben je nu zo vreselijk ver weg,
je blijft in mijn hart en gedachten,
omdat ik alleen jou mijn liefde toeleg.