we verkenden stilte je wist dat je geroepen was de lach in je ogen antwoordde zacht je stem nog quasi nonchalant sprak luchtig maar ik voelde het trillen van je hand je lichaamstaal meegaander dan ik dacht we pasten wonderwel de eerste keer dat ik je zag we verkenden stilte uit verleden tijd behoedzaam rakend in jeugdige nieuwsgierigheid deelden herinnering in blikken die wisten waar het echt over ging we zijn naar morgen gaan kijken om voor altijd bij elkaar te blijven wil melker 09/05/2015