er bloeien rozen langs de open poorten die tekenen het beeld van regenbogen zacht soms ongewoon in kleur weerschijnend onder de blauwe lucht ontwaken dromen diep veranderen in weergalmen hoop ik heb jouw vleugels nodig van stilte dwars doorheen het lied herboren de zee tot poëzie langzaam bewegend te voelen in een dans van licht en woorden beschrijven enkel heel even dit verhaal in beelden stil tussen de flarden als donker voor even het diepst voelend is vervloeiend over het weg stuivend zand