dag wilde haren
warrige krullen
(knip knip knip deed de schaar)
klonk mijn fluister zonder woorden
na zoveel jaren
nam ik afscheid van mijn donkere lokken
die vielen zonder pardon
rondom me op de grond
ergens diep in me
deed het wel pijn
maar nu met een lekker korter koppie
blijk ik toch ook nog
de dochter van de wind te zijn
het was een weloverwogen stap
gistermorgen
een nieuwe lente
een andere coupe
spijt niet
wel een beetje heimwee
maar de wind
speelde vanmorgen
toch weer strelend door mijn haar