Het is koud
de ramen boven
in vocht verloren
de grond al haast
in groei bevroren
mijn blik wijkt meer en meer
naar alles wat het nu
uit vroeger doet bekoren
de kerst
met al zijn eenvoud
gespiegeld in de kerstbal
van een oergezellig samenzijn
het oud en nieuw
gevuld met oliebollen
met de sterren die
in klein ontzag
het hemelspan doen stollen
maar de dagen waren pas
compleet
als Sinterklaas de spanning
binnen reed
ik ving de snoep in sterk
geloven
liet de pret de waarheid
roven
in een vriend gedeeld
tot sentiment bedeeld
geheel
samen kijken
onszelf verrijken
in een tijd die nog geen
kleur bezat
we speelden dagen in
verlangen
wilden sfeer in samen vangen
en hoewel zijn wieg
in Suriname had gestaan
liet hij zijn lach voor
afkomst gaan
kleuren
schilderachtige
taferelen
we hebben in dit spel
ook meningen te delen
maar waar het vroeger
als een grijs verleden lacht
wordt de veelheid
van beeld vorming
nu meer en meer
zwart wit gedacht